Gdzie jest ten notes

Jedyne co mi zostało w głowie to kiedy zjeżdżałem z góry na rowerze. Kierownica z drugiej strony i kiedy hamowałem powoli.

Cała historia opowiedziana ale niespisana. Słucham ale już nie pamiętam. A przecież tyle się działo...

materializacja bawełny

na naszej kanapie leżał półnagi Hiszpan. miałem go ubrać, zrobić na nim koszulkę kreśląc w powietrzu odpowiednie zaklęcia i wzory na jego torsie. nie mogłem ich poprawnie wykonać bo każdy ruch łaskotał go po sutkach.
oboje czuliśmy się tym faktem zażenowani.

czystki święte

nadzorowałem stronę zażaleń na księży katolickich. razem z Papieżem decydowaliśmy, który z nich ma być wykluczony, ukarany ekskomuniką lub zabity. miałem decydujący głos w sprawie. nie dałem sobą manipulować mimo starań kościoła.

Non parlo italiano

poszedłem na zebranie z Manuel Valls w sprawie nowej fabryki samochodów. całe zebranie było po włosku. słuchałem pilnie choć nic z tego nie rozumiałem.

zastanawiam się czy to nie jest dla mnie

przebieram się na plaży w kąpielówki. jest bardzo ciepło w tramwaju. jest gorąco nad morzem. jesteś już w wodzie i na mnie czekasz. biorę silny i długi rozbieg i dołączam do ciebie wielkim susem do wody. chyba jest słona. przeskakuję obok ciebie daleko, kilka dobrych metrów w głąb. płytko zadziwiająco i bez trzasku. zaczynam płynąć w twoim kierunku, kiedy orientuję się, że jesteśmy na mieliźnie. niewiele brakowało a byłbym zarył głową w piasku. dopływam do końca morza. w narożniku usypuję lagunę. w dłoniach przepływa mi mokry piach. wracam do ciebie maszerując.

jesteśmy kompletnie zniekształceni spoglądając drugiemu w oczy nawet pod Słońce.

piszę to co umiem myśleć

zabrałem cię dziś do mojego starego snu. na szlak gdzieś w górach gdzie zawsze chodziłem sam.
mijaliśmy małe wioski i tę jedną, której nigdy nie widziałaś na własne oczy a ja cię pytałem ciągle czy ją poznajesz, sam jej nie poznając.
mijaliśmy kapliczki i cerkwie i wejście na szlak, starą babę sprzedającą souveniry.
przyszła mgła nagle, choć tak bardzo słonecznie było...